زبان بینالمللی اِسپِرانتو در سال ۱۸۸۷ (میلادی) (۱۲۶۶ خورشیدی) توسط نابغه لهستانی دکتر لودویک لازاروس زامنهوف ساخته شد. اسپرانتو به علت ساختار علمی و آسان خود مورد توجه متفکران و دانشمندان با ملیتهای گوناگون قرار گرفته و به خاطر ویژگیهای منحصر به فرد آن، سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل متحد (یونسکو) در سال ۱۹۵۴ (میلادی) به اتفاق آرا آن را به عنوان زبان بین المللی و بیطرف به رسمیت شناخت و آموزش اسپرانتو را به تمامی کشورهای عضو خود توصیه کرد. همچنین «یونسکو» در استقبال از صدمین سالگرد انتشار زبان اسپرانتو در سال ۱۹۸۶ (میلادی) (۱۳۶۵) در قطعنامهای دیگر ضمن تأکید بر تصمیم قبلی خود، مراتب پشتیبانی خود را از آموزش و گسترش زبان بینالمللی اسپرانتو در سراسر جهان ابراز داشتهاست.
اسپرانتو یک ابزار ارتباطی مفید میان زبانهای ناهمسان است. دنیا روز به روز بیشتر و بیشتر بینالمللی می شود. آدمها، پول و کالاها آزادانهتر به جریان و حرکت میافتند. با این وصف، چون به زبانهای متفاوتی که به سختی قابل یادگیری است تکلم میکنند، افکار کاملا آزاد در تبادل و تعامل قرار نمیگیرند. اسپرانتو راهحلی است که از سدهای زبانی به خوبی عبور میکند. کسی که اسپرانتو را یاد میگیرد میگوید: "دنیا به روی من باز شده است".
ادامه مطلب ...